Column - Welzijn
Afgelopen weekend besloot ik een wandeling te maken. Ik moet bekennen, voor mij was het de eerste keer in een week dat ik weer echt buitenkwam. Het mag dan ook gezegd worden, het heeft mij deugd gedaan. We leven nu al bijna een jaar in een samenleving waar we veel niet meer mogen of kunnen doen. Ikzelf ben het intussen zo gewoon om thuis te zitten, dat ik mezelf erop betrap dat ik soms bijna vergeet hoe druk mijn leven was voor maart 2020. Als ik het zo eens rondvraag in mijn omgeving, ziet het leven van veel mensen er de laatste tijd zo uit. U zou wel kunnen stellen dat we met zijn allen na enkele maanden echte huismussen geworden zijn.
Nu de zon opnieuw meer schijnt en de temperatuur aanzienlijk stijgt, vraag ik mij iets af. Zal die levensstijl van het altijd thuiszitten ook zo blijven duren wanneer we onze vrijheden terugkrijgen en het drukke leven weer van start kan gaan? Zal ik in de toekomst meteen mijn agenda volplannen? Of zal ik soms gewoon willen genieten van het zonnetje in de tuin en even de tijd willen nemen om bij alles stil te staan?
Het huismusgevoel waar we de voorbije tijd aan gewend raakten, gaat - bij mij althans - wel nog een tijdje blijven hangen en ik zal er meer van genieten dan vroeger. Als er namelijk iets is dat ik het afgelopen jaar geleerd heb, is dat het ook fijn kan zijn om de rust op te zoeken, in plaats van steeds weg te willen gaan of met van alles bezig te willen zijn. Ik noem het: de magie van “het nietsdoen”.
Maar voelt u die magie ook? Zal u in de toekomst ook sneller kiezen voor een avondje thuis? Of zal u de schade willen inhalen? Juist alleen maar weg willen en alles willen doen waardoor zal blijken dat de magie snel uitgewerkt zal zijn. Want dat kan natuurlijk ook: nadat u een jaar vooral binnen moest blijven, bent u het misschien allemaal zo beu..., dat u van zodra het opnieuw kan, gewoon nooit meer thuis zal zijn.
Er zijn al vrienden die me zeggen dat ze hun oude leven zo snel mogelijk opnieuw willen oppikken. Zij zullen doorgaan met de dagdagelijkse dingen alsof er nooit een pauze was. Ook al hebben zij de voorbije tijd kunnen proeven van de magie van “het nietsdoen”, willen zij toch zo snel mogelijk opnieuw de drukte vinden. Misschien hebben ze stiekem ook wel genoten van de rust, maar kunnen ze dat niet, gewoonweg niets doen. Ze willen bezig blijven, continu van hier naar daar en van daar naar hier: voortdurend op pad, zonder veel te blijven stilstaan.
Stilstaan is voor velen inderdaad moeilijk. Alles gaat altijd zo snel, waardoor het lijkt alsof u niet anders kan en wel moet meegaan. Maar wilt u dat wel? ‘Gewoon’ meegaan? De toekomst komt er inderdaad aan, maar dat wil niet zeggen dat u nu niet even kunt stilstaan en kunt nadenken voor u begint. Want, als u nu even stilstaat, kunt u er voor zorgen dat de toekomst er zal uitzien hoe u dat wilt. Wie weet vindt u dan alsnog de magie van “het nietsdoen”.
door Hannelore De Raeve